ต้น เมื่อการแสดงเสร็จสิ้นของทั้งสามชั้นตั้งแต่ ม. 1 ถึง ม.
อาการหนักเกินไปแล้ว อมยิ้มเมื่อใบหน้าใครบางคนลอยเข้ามาในความคิด ระหว่างนั่งเม้าท์รายวันกับพี่สาวทั้งสองคน "ถึงว่าไอ้เป็ดนี่เรียนเก่งเป็นบ้าเลยวี" เจนเองก็พึ่งรู้ความคิดของหนึ่งในวันนี้เอง "ก็มันคิดแบบนี้! ฮา" ทั้งสามคนหัวเราะให้กันและกัน ถึงจะคิดว่าเป็นเรื่องตลกแสงระวีก็แอบปลื้มอยู่ไม่น้อย ที่หนึ่งเป็นเด็กเรียน ชอบที่หนึ่งเป็นแบบนี้ ไม่ดูดบุหรี่ ไม่ดื่มเหล้า เป็นผู้ชายในฝันเลย ตรงข้ามกับตนเองที่แอบดื่มมาบ้างแล้ว หรือว่าหนึ่งอาจจะแอบทำมาบ้างเหมือนกัน ช่างเถอะเรื่องส่วนตัวไม่จำเป็นต้องไปยุ่งอะไรมากมาย นึกถึงด้วยความสุข วันเวลาผ่านไปจนมาถึงวันสำคัญของโรงเรียนอีกหนึ่งวัน ทางโรงเรียนจัดกิจกรรมวันสุนทรภู่ขึ้น ไม่มีการเรียนการสอน นักเรียนทุกคนไปรวมตัวกันที่หอประชุมเพื่อทำกิจกรรมนั้น ทางคณะครูจัดให้นักเรียนนั่งเป็นแถวหน้ากระดาน เรียงลำดับชั้น แถวแรกเป็นน้อง ม. 1 แถวที่สองเป็นน้อง ม. 2 และไล่ขึ้นไปเรื่อย ๆ จนถึงชั้น ม. 6 ทุกระดับชั้นมีการเตรียมการแสดงของตนเอง ฝึกซ้อมมาเป็นอย่างดีเพื่องานวันนี้โดยเฉพาะ หนึ่งในนั้นมีเธอด้วยที่เข้าร่วมทำกิจกรรมของห้อง จะขาดเธอได้อย่างไรล่ะก็เธอเป็นเจ้าแม่กิจกรรมของทางโรงเรียนหนิ ใบประกาศนียบัตรเต็มบ้าน กิจกรรมช่วงเช้ามีการมอบรางวัลการแต่งกลอนเกี่ยวกับสุนทรภู่ ให้กับผู้เข้าแข่งขันด้วย ซึ่งเธอก็ได้แต่งส่งเข้าประกวด "รางวัลชนะเลิศกลอนแปด หัวข้อ สุนทรภู่ครูกวีของไทย ได้แก่ "เด็กหญิง แสงระวี มงคล นักเรียนชั้น ม.
3/5 ครับ" ครูพิธีกรประกาศชื่อของเธอ เพื่อน ๆ ทั้งห้องกรี๊ดแสดงความยินดีกับเธอด้วย พร้อมเสียงปรบมืออย่างพร้อมเพรียงกันด้วยความตื่นเต้น เป็นหน้าเป็นตาของห้อง อาจารย์ที่ปรึกษาได้หน้าไปเต็ม ๆ ที่บอร์ดประชาสัมพันธ์มีการติดผลงานของแต่ละคนไว้ รางวัลชนะเลิศ รองชนะเลิศ และชมเชยมีของใครบ้าง แสงระวีต้องหน้าบูดหัวเสียกลับมาหลังจากขึ้นไปรับรางวัลเสร็จ ขณะเดินผ่านคุณครูท่านหนึ่ง คุณครูคนนั้นพูดเปรย ๆ ออกมาคงไม่ทันเห็นว่าแสงระวีเดินผ่าน "ไปก็อปมาจากเน็ตแน่ ๆ ไม่เชื่อหรอกว่าแต่งเอง" อ้าว!